Deze website is van V.O.F. Veldman-Stavast
 

foto: J. Oldenbeuving

Wij varen met ons gezin op het motorvrachtschip "Primo".

Wij, dat zijn: Alex en Ingrid Veldman, onze zonen Oscar en Esmond en onze Duitse Herdershond Lucky.

Met de "Primo" vervoeren wij droge lading als ijzer, aluminium, kolen, sojabonen, van Nederland en Belgie naar bestemmingen aan de Rijn, zoals Duisburg, Keulen, Mannheim en Bazel.
Op de terugweg nemen wij ladingen als grind, lava, petrol cokes en mais mee.
Op deze pagina kun je online met ons meevaren.
In september, oktober, november 2005 is de Primo verbouwd bij scheepswerf H. Poppen BV, op de pagina "Verbouwingen" staat het verslag

De schippersvrouwt verhaalt:

Woensdag 30 oktober:

Het gaat tijdens het varen steeds harder rammelen aan het achterschip en om dat te verhelpen gaan we met de "kont" omhoog bij de Breko in Papendrecht. De schroef en roeren moeten gerepareerd worden. Tot groot genoegen van de schippersvrouw wordt als eerste de auto van boord gehaald!

Zaterdag 26 oktober:

Om de kanaalkosten te regelen op de Duitse kanalen, moet je de eerste en laatste sluis op. Vanuit het hokje van de sluismeester(es) van sluis Henrichenburg heeft de schipper een prachtig uitzicht op de Primo!

Woensdag 23 oktober:

Tijdens de reis komt aan de grens bij Lobith-Tolkamer de bunkerboot van Slurink opzij om ons van nieuwe voorraden te voorzien. Hij brengt ons onder andere gasolie, smeervet, scheepsbenodigheden, drinkwater en de boodschappen van Attent Gerritzen. En als extra service maakt hij,net voor het vastmaken, ook nog prachtige foto's van de Primo.

Donderdag 18 oktober:

De schippersvrouw gaat altijd graag even naar de wal om te winkelen, boodschappen te doen en natuurlijk verse Duitse broodjes te halen. Maar soms moeten daar wel wat hindernissen voor worden overwonnen, zo ook vandaag. De ondermuur staat onder water en de enige mogelijkheid om aan de wal te komen is met platliggende ruimladder. De kraanmeester is zo vriendelijk om de tassen met de grijper aan de wal te zetten.

Maandag 27 mei:

Het lossen in Monsin gaat wel heel rap, om zes uur beginnen en om acht uur leeg! Als we weer naar de sluis van Klein Ternaaien terug varen, hebben we wederom de tweede schutting. Er is inmiddels wel een begin gemaakt van de bouw van een vierde sluis die de problemen zou moeten oplossen. In 2014 zou de nieuwe kolk met de afmetingen 225 x 25 meter klaar moetn zijn. Tijdens de het wachten kan de schippersvrouw een blik in de enorme bouwput werpen.

Zaterdag 25 mei:

Op weg naar Monsin (Luik) schutten we door de sluis van Klein Ternaaien. Zolang we op de Primo varen zijn de keren dat we hier geweest zijn op 1 hand te tellen. We horen regelmatig van flinke oponthoud hier, 7 schuttingen voor is niet ongewoon omdat er slechts 1 sluis met de afmeting 136 x 16 meter ter beschikking is. Gelukkig blijft de wachttijd voor ons beperkt tot 2 schuttingen. Op internet leert de schippersvrouw dat de sluis ook wel de "Stop van Ternaaien" wordt genoemd en dat het sluizencomplex valt onder het cultureel erfgoed. De sluis is ook berucht om het achterstallig onderhoud en dat merkt de schipper als hij tijdens het vastmaken een douche krijgt!

Zaterdag 11 mei:

Het is een proper volkje hier in Merksem, de buurvrouw staat de zijkant van het schip te boenen! Maar dat blijft gewoon zwart. We moeten hier nog even geduld hebben want het lossen gaat niet al te snel hier.

Vrijdag 10 mei:

Op de dag van aankomst in Merksem is het menu van vanavond al bekend. Achterin de haven is Frituur Kris, bekend bij vrijwel alle collega's, dus vanavond eten we friet met stoverij! En ook de garnalenkroketten zijn de moeite van een bezoek waard!

Maandag 6 mei:

Vandaag lossen we in Grimberg (Gelsenkirchen) en we moeten morgenmiddag in Andernach zijn om te laden. Dat betekent dat we moeten opschieten en onze tijd nodig hebben. Gelukkig gaat het lossen snel maar helaas is in Oberhausen een sluis in onderhoud en is er maar 1 sluis ter beschikking en dat betekent meestal oponthoud. Het valt mee, we hoeven maar 1 schutting te wachten voordat we verder kunnen.

Dinsdag 23 april:

Als we met de drijvende kraan van Marcor in de Waalhaven mais liggen te laden, maakt de buurman deze mooie foto vanaf de zeeboot.

Maandag 15 april:

De lading mooie grote blokken aluminium die we laden in Moerdijk doet ons sterk denken aan lego!

Maandag 8 april:

Deze week loopt de jongste schipperszoon samen met een klasgenoot een week stage aan boord. Dus er wordt enthousiast geboend, gestuurd en geverfd.

Vrijdag 5 april:

Een van de leuke dingen van varen is dat het uitzicht steeds wisselt. In Katerveer (Zwolle) heeft de schippersvrouw het onderstaande uitzicht vanuit het keukenraam. Ze vraagt zich af of haar opa's en oma's nog geschut hebben door dit oude sluisje aan de overkant. 's Middags is ze het uitzicht wel zat, ze wil weg naar Lelystad, alwaar de schipperskinderen met de trein aan boord komen.

Dinsdag 12 maart:

Zou de kraanmeester in Schiedam weten dat de Primo ook over een laadruim beschikt? Er lijkt meer haver in het gangboord dan in het laadruim terecht te komen!

Vrijdag 7 maart:

Vandaag laden we constructie in Duisburg, het is even passen en meten hoe het het beste in het ruim kan worden neergezet. Er zijn twee hele zware kisten van 150 per ton bij, de schippersvrouw is altijd blij als die er veilig in en uit zijn! Het zijn ook flinke hoge jongens, als ze in de stuurhut staat moet ze haar best doen om er over heen te kijken. De Primo brengt ze naar Antwerpen en vervolgens gaan de kisten door naar Indonesië.

Maandag 21 januari:

Het is vandaag prachtig rustig weer om de Westerschelde over te steken, maar toch blijft het altijd spannend. Zo ook deze keer, door een flinke Maerskzeeboot komen we een enorme golf tegen. Ondanks dat we een halve meter onze ijk uitliggen rolt het water door het gangboord en langs de woning.

Zondag 20 januari:

De afspraak was dat we zaterdag in de Waalhaven Rotterdam zouden laden, maar zoals wel vaker gebeurt, loopt het uit en liggen we zondag nog te wachten op belading. We liggen op de boeien en kunnen niet van boord af en dat terwijl de oudste schipperszoon s'morgens al van boord af moet en de jongste schipperszoon s'avonds. Maar de watertaxi biedt tot twee keer toe uitkomst, ze komen ons van boord halen en leveren ons netjes in de stad af. Normaal ergeren we ons nogal eens aan de watertaxi's vanwege hun golfslag maar nu zijn we blij met ze!

Woensdag 16 januari:

Een ander nadeel van de vorst is dat na belading, de ladingresten niet van dek kunnen worden geboend omdat het dek dan helemaal in een ijsbaan verandert en dat geeft dit resultaat! Het is niet fijn maar de schippersvrouw is allang blij dat het geen kolen of erts is, maar restanten van Weizenkleipellets (ofwel tarwepellets)

Dinsdag 15 januari:

Sneeuw en vorst aan boord is geen pretje, het schip wordt onbegaanbaar en spekglad, de luiken gaan lastig open en de touwen zijn haast niet vast en los te krijgen. Vandaag sneeuwt het onophoudelijk, de schippersvrouw was eigenlijk van plan om de plaatselijke supermarkt te plunderen maar blijft lekker aan boord.

Woensdag 4 juli:

De kids hebben vakantie dus we nemen het er van! Deze reis hebben we geen haast en we parkeren de Primo in de haven van Kehl om een dag naar het Europapark te gaan. Dat is maar een half uurtje rijden en het mooiste pretpark dat we kennen.

Zondag 1 juli:

Een flinke storm in combinatie met vrij hoog water geeft een hoop troep in de rivier. Deze boomstam komt voorbij drijven als we aan de muur in Mannheim liggen. Geen fijne jongen om tegen te komen tijdens de vaart!

Dinsdag 19 juni:

Na heel veel reizen coils is het weer even wennen aan een vieze bende. In Mainz-Gustavsburg laden we een partij Petroleum Cokes, over het hele schip daalt een zwarte laag neer, de ramen en deuren houden we goed gesloten!

Vrijdag 18 mei:

Alumium laden aan de Scheurkade, door sommige collega's ook wel Treurkade genoemd. De Scheurkade is op stroom aan de Nieuwe Waterweg gelegen en met slechte weersomstandigheden kan het daar slecht toeven zijn. Maar daar hebben we vandaag geen last van en omdat we met twee kranen tegelijk laden, zijn we er ook zo weer weg, op weg naar Stürzelberg.

Donderdag 17 mei:

Sinds 2008 ligt de ss Rotterdam in de monding van de Maashaven in Rotterdam en alhoewel de Primo daar ook regelmatig wordt vastgeknoopt, is het de eerste keer dat de bemanning van de Primo haar bezoekt. De bezichtiging is vrij prijzig maar wel interessant, vooral het onderstaande paneel in de machinekamer was indrukwekkend. En natuurlijk probeerden we nog een glimp van de Primo op te vangen maar we liggen net iets te ver weg. Na de bezichtiging drinken we nog even wat op het riante terras (met zwembad) op het achterdek.

Dinsdag 15 mei:

In de sluis van Wijk bij Duurstede gaat het mis, onze enorme voorbuurman (135 x 15 meter) maakt een fout en zakt achteruit bij openen van de sluisdeur. Met als gevolg dat wij schade hebben aan ons voorschip en hij aan zijn achterschip. Na de sluis maken we allebei vast en handelen de verzekeringspapieren af, daarna vervolgen we allebei onze reis naar Amsterdam. Niets aan te doen maar wel jammer, het was allemaal prima in orde en nu gaan we het repareren bij onze volgende werfbeurt in augustus.

Zondag 29 april:

Vandaag hebben we een vrije dag in de haven van Lahnstein (net boven Koblenz) en we besluiten het tegenovergelegen kasteel "Stolzenfels" te bezoeken. Het is een prachtig kasteel met helaas een hele saaie rondleiding maar de grootste attractie is wel dat we ons eigen schip aan de overkant kunnen zien liggen! Na het bezoek drinken we nog een biertje op de Deutsche Eck van Koblenz, daar waar de Moezel de Rijn instroomt en aansluitend eten we een fantastische pizza op zo'n honderd meter afstand van ons schip bij pizzeria Rheinkrone, echt een aanrader!

Maandag 9 april:

Regelmatig krijgen wij foto's gemaild van spotters, waarvoor onze hartelijke dank! Hieronder een foto van de Primo in Lobith, vlak voor het bunkeren op 27 maart jl. De schippers maakt de bunkers vast klaar. En daaronder een foto van de Primo varend langs Tholen richting Antwerpen op 1 april.

Vrijdag 6 april:

Als de schippersvrouw tijdens het eten uit het raam kijkt, ziet zij een enorme Gottwaldkraan voorbij vliegen! Ziet zij ze inmiddels vliegen? Bij nadere inspectie blijkt de kraan worden vervoerd door een bok.

Zaterdag 24 maart:

Tot onze verrassing krijgen we als buurman het passagiersschip de "Horizon" opzij. Op dit schip hebben we de laatste twee jaar oud en nieuw gevierd. De schipper gaat een touwtje aanpakken en zit al gelijk aan de bar. Het lijkt de schippersvrouw wel handig dat we bij een volgend feestje ook opzij gaan liggen dan kan iedereen zo z'n bed in rollen!

Vrijdag 16 maart:

Vandaag wil de schippersvrouw graag weer een vrije middag, er staat een tandartsafspraak gepland voor allebei. Helaas mag het niet zo wezen, de silo bij de EBS in de Botlek moet worden leeggemaakt en dat duurt extra lang. Bovendien wordt er ook nog een keer per ongeluk kolen op de band geladen in plaats van vloeispaat en moeten we weer afhalen om de band leeg te draaien en schoon te maken. De schippersvrouw gaat dan maar alleen op pad, de auto staat inmiddels al buiten de poort en met een paar kaplaarzen aan en de goede schoenen in een tas, ploegt ze door de vieze zwarte troep naar de poort.

Donderdag 15 maart:

Vanmiddag hebben we onverwachts een middag vrij en aan het begin van de Maashaven vinden we een ligplaats tegen de wal. Normaal ligt de schippersvrouw liever achterin de Maashaven met het schip, dichterbij de winkels, de metro en de markt. Maar omdat het van korte duur is en de auto ook aan de wal staat, is het prima en het levert ook nog een mooi plaatje op samen met de SS "Rotterdam"

Dinsdag 13 maart:

Een deel van de lading coils moet in de haven van Irlich worden gehaald en dat is een heel klein haventje waar maar 1 schip in past met een hele smalle invaart. Tijdens het invaren is het donker en dan lijkt het echt maar een kikkersloot. We moeten er achteruit weer uit en daar draaien we een hoop modder, troep en stank mee omhoog. Ook de kanten zien er niet riant uit en we zijn dan ook weer blij dat we eruit zijn!

Zondag 4 maart:

Het zit er weer op de wintersportvakantie naar Serfaus maar het was weer fantastisch met veel zon, sneeuw en gezelligheid!

Dinsdag 21 februari:

De wintersportvakantie komt eraan en omdat we dan toch een aantal dagen stilliggen maken we van de gelegenheid gebruikt om ons ruim te laten verven door de firma Clean in Werkendam.

Woensdag 15 februari:

Onze lading bestaat uit twee partijen lang ijzer, die bestemd zijn voor twee coasters die ook in Duisburg-Ruhrort laden (eentje is nog net achter ons te zien). Vanwege de inmiddels weer wat lagere waterstand kunnen zij niet de hele partij direct meenemen. Dat vinden wij niet erg, dat levert ons weer eens reis op! In Rotterdam krijgen zij van ons de rest van de lading terug.

Zaterdag 11 februari:

De vorst levert niet alleen ongemak op aan boord maar ook mooie plaatjes onderweg. De keien van de kribben zijn geglazuurd met ijs.

Dinsdag 7 februari:

De vorst blijft aanhouden en dat betekent dat inmiddels gevallen sneeuw niet wegdooit van dek en sommige vaarwegen moeilijk of niet bevaarbaar worden door het ijs. De meertouwen zijn niet mee om te buigen en de luikenwagen zit vast en kan niet meer rijden door al het ijs in de goten. Gisteren zijn we samen zes uur bezig geweest met een hamer en gasbrander om de rails van de luikenwagen ijsvrij te maken. Als we dan eindelijk uit het Rhein-Hernekanaal zijn en vastliggen onder de sluis Duisburg-Meiderich, wordt de schipper naar zijn mening gevraagd door de WDR.

Woensdag 1 februari:

De lossing van het partijtje splitt in Den Bosch stuift zo hard dat de buren van het losbedrijf komen klagen en de wind staat natuurlijk hard richting achterschip te blazen. Dat zou allemaal niet zo erg zijn maar met deze vorst kunnen we niet afspuiten want dan verandert ons schip in een levensgevaarlijke ijsbaan.

Maandag 23 januari:

We liggen al vroeg vast in IJzendoorn en de schippersvrouw en de scheepshond maken hier graag een flinke wandeling. Door het hoge water wordt dat nogal beperkt, het pad is grotendeels nog boven water maar het gras is inmiddels ondergelopen. De schippersvrouw trekt een paar laarzen en de scheepshond maakt het niets uit, ze laten zich niet zo snel door een kleinigheidje tegenhouden!

Zondag 22 januari:

Wind en regen vandaag, de te laden coils mogen niet nat worden maar daar hebben we in de "All Weather Terminal" in IJmuiden geen last van. Eventueel kan zelfs de deur achter ons gesloten worden.

Vrijdag 20 januari:

Vandaag willen we snel leeg zijn in Nieuw Lekkerland, niet alleen omdat het vrijdag is maar vooral omdat we vanavond op tijd in het Luxortheater willen zitten om naar een voorstelling van Bert Visscher te kijken. De kaart zijn in juni jl. al gekocht en nu moeten we nog in zien te plannen om er heen te kunnen. Eerst krijgen we al te horen dat we pas tweede beurt kunnen lossen en de lossing start dan ook pas om 11 uur, dan moet er tussendoor tweemaal een noodreparatie plaatsvinden en vervolgens zit op het laatst steeds de trechter vol! Kortom een middag vol stress maar gelukkig zijn we om 17.00 uur leeg, vinden een plaatsje in Ridderkerk-Bolnes en zijn op tijd in het theater om een avondje lekker te lachen.

Nieuw Lekkerland met tegenover Lekkerkerk.

Basalt Splitt

Vrijdag 13 januari:

Een neef van de schippersvrouw is pas begonnen als ZZP'er en dat komt vandaag erg goed uit. Er moet worden geladen uit een zeebootje en er moet ook een afspraak in het ziekenhuis worden nagekomen en dus wordt de hulp ingeroepen van "Oosse Maritieme Dienstverlening". In Breukelen stapt de schippersvrouw van boord en de aflosser aan boord, zo kan alles doorgaan, perfect geregeld!

Dinsdag 10 januari:

Al is het water in de Maas vallende, sluis Belfeld staat nog steeds onder water en dat betekent dat we door de stuw mogen varen. Op de terugweg hebben we minder geluk, de stuwen zitten er weer in en er is steeds slechts één sluis beschikbaar en dat betekent uren oponthoud.

Sluis Belfeld

De stuw van Belfeld

Maandag 9 januari:

Niet alleen op de Rijn is het hoog water maar ook op de Maas, de stuwen van de sluizen Sambeek en Belfeld zijn eruit en er staat een sterke stroom. Bij het binnenvaren van de haven van Heijen is het bij dit schip misgegaan en hij zit vast op de benedenpunt van de haven en ligt behoorlijk scheef. Er wordt assistentie ingeroepen van een sleepboot om hem uit zijn benarde positie te bevrijden.

Zondag 8 januari:

Van heel laag water gaan we over op heel hoog water. We nemen zaterdagmiddag even poolshoogte bij de autoafzetplaats in Neuss en de normaal gesproken vrij hoge muur blijkt nog net boven water te staan. Maar als de schippersvrouw vanavond laat terugkomt van haar rit Neuss-Capelle a/d IJssel om de schipperskinderen weer naar het schippersinternaat te brengen, staat de kade blank. Gelukkig heeft zij al uit voorzorg laarzen meegenomen maar het is wel een rare ervaring om in het donker het water in te rijden en uit te stappen.

Meer lezen? Bezoek ons archief

foto: W. Hendriks

Bijgewerkt: 17 januari 2013

Wil je reageren of heb je vragen?
Mail het ons!

powered by Ingrid Veldman